kruispunt
Door: 25jaarsamen
Blijf op de hoogte en volg magda
12 April 2012 | Spanje, Azofra
Hartelijk bedankt voor al jullie leuke, warme en attente reacties. Als de moed ons echt in de schoenen zinkt kunnen we atijd op al jullie aandacht nog verder.
De titel slaat niet op wegen die bij elkaar komen of levensinzichten die wij gekregen hebben, maar daarover later meer. Ik begin bij
10 april.
Voor we gisteravond aan eten toe waren hadden we nog wat fans te trotseren. We kwamen het dorpsplein van los Arcos op en werden daar met aplaus begroet door een jongerenggroep die we op onze tocht al eerder waren tegengekomen. De meiden wilden metons op de foto, de jongens deelden hugs en zoenen uit. Tien meter verder stond mijn allergrootste fanÑ een spanjaard die gelijk metons oploopt, geen woord over de grens spreekt maar me bij elke ontmoeting meent een knuffel te moeten geven. Het is verschrikkelijk lief bedoeld, maar ik vind het lastig om goed om te gaan met dit soort belangstelling. Vervolgens zat er een stokoude man op een bankje. pelgrimsstok in de hand. Ook hij had zich nooit in talen bekwaamd, dus in vloeiend spaans probeerde hij iets wat leek op zijn pelgrmisverhaal aan ons kwijt te raken. En toen belandden we toch nog in een restaurant.
Dinsdagmorgen voor de verandering eens een stevig ontbijtÑ door de vrijwillogers avn de herberg zelf gebakken Duits brood met echte hazelnootpasta, honing of jam. Heerlijk. Het terrein waarover we gaan wordt langzaam wat minder steil en de wegen wat minder beroerd. We kunnen dus lekker doorstappen, maar dat verhindert niet dat we toch nog het begin van een behoorlijke regenbui over ons heen krijgen. Nat komen we aan in de herberg van Vianen, een stokoud, koud gebouw met slaapzalen waar de stapelbedden tot flatgebouwen van drie hoog zijn uitgebouwd. Het blijft regenen, maar terwijl ik mijn bed, hetmiddelste van de stapel, probeer op te maken hang ik er geregeld half uit om te kletsen met mensen die binnenkomen. Een Zuidafrikaans echtpaar levert ons veel taalplezier en zij vertellen me ook dat hun land geen pelgrimsplaatsen kent. Ik vraag dat omdat ik benieuwd ben of Amanda STrijdom de inspiratie voor haar pelgrimsgebed in eigen land kan hebben opgedaan. Maar veel stapwegen en zelf staproutes voor een week hebben ze wel, in de bergen maar ook waar het platterig is. Magda voert intussen de was aan de wasmachine en de droger, maardie laatste heeft erg veel tijdnodig om de boel droog te krijgen. Dus gaan we eerst maar eten. Hwet is koud op straat zonder mijn geliefde t5rui onder mijn jack, maar ons restaurant is warm en ons gezelschap, de Vlaamse Janine met wie we eerder al aten en twee Nederlandse mannen is prima. We moeten rennen om voor sluitingstijd, tien uur, binnen te zijn en ja, dan moet de was nog uit de droger en beklim ik zuchtend mijn midden etage. Ik heb een bovenbuurman gekregen, dus ik moet nog improviseren om mijn kleren fatsoenlijk op te hangen. Magda romelt ook nog wat en dan gaan we slapen, het is erg lawaaig, er staan een paar spanjaarden heel enthousiast te bellen en slapen lukt niet al te best die nacht.
morgen weer een nieuwe kans en een nieuwe dag.
ineke.
dan is het woensdag 11 april en mijn beurt om dit verhaal te vervolgen, vandaag is het onze dag, precies 25 jaar geleden leerden we elkaar kennen en dat gaan we niet alleen vandaag, maar tijdens de hele camino vieren en natuurlijk vierden we het op 31 maart en 1 april met jullie thuis.
in febr stond er een oproepje in de NCRV gids dat het programma kruispunt mensen zocht die in april en mei de camino gingen lopen, we hebben daarop gereageerd, kregen mail en telefooncontact met de makers van het item en jawel op woensdag 11 april krijgen we een belletje of we in de buurt zijn en of we contact kunnen hebben, geweldig.
we spreken af rond navarette, de plaats waar we vandaag heen gaan, het oorspronkelijke plan was logrono, maar daar zijn we zo vroeg dat we besluiten om door te lopen, we hebben nog wel even het grote mozaiek en het beeld van jacobus gezien, maar verder houden we de stad voor gzien, veel te druk.we lopen na de lunch van de nog steeds overal verkrijgbare stokbroden, croisants , tomaten en afwisselend schapen en koeienkaas( die nog niet verveelt), verder.
tegen 3 uur een belltje, zien jullie ook die stier op die heuvel, ja, dan komen we eraan, daar is de filmploeg, 4 man sterk, we spreken af dat ze ons oppikken een stukje verder, waar het mooier filmen is en dat we daar een gesprekje hebben en ook nog een gesprekje in de herberg waar we logeren.
en zo geschiedde, erg leuk, uitgebreid gesprek, we hadden voor deze gelegenheid een twee persoonskamer geboekt in een particuliere herberg, een prachtige kamer blijkt daar op ons te wachten, met mooie lila wanden en heerlijk grote zachte oranje badhanddoeken, eerst wel koud douchewater, maar na een praatje met de beheerder is het warm. geen idee wat hij eraan heeft gedaan.
nou zijn jullie en wij natuurlijk erg nieuwsgierig hoe het geworden is, nou op 20 en of 27 mei wordt het uitgezonden op tv op nederland 2.ik ga dus ook niet verklappen wat we gezegd hebben, weet toch niet wat er uitgezonden wordt.
er wordt vast nog wel in geknipt.
maar leuk was het wel.
dan is het tijd om te douchen en we willen ook nog eten, voor ons doen een duur pelgrimsmenu, 15 euro per persoon, ( altijd water en wijn inbegrepen) maar wel lekker, tegen 21.30 zijn we terug in de herberg en gaan de luiken dicht.
om 07.30, 12-04. hebben we ontbijt , ook onze grote spaanse vriend is hier en als ineke naast hem schuift kan zijn dag al niet meer stuk vandaag.
magda.
We zijn moe, zo´n interview voor t.v. en alles wat we verder nog beleven vraagt kennelijk veel energie. We zijn blij als we na twee uur lopen een koffietentje zien. Ze zetten er nog een lekker bakkie ook. Janine, onze Vlaamse verschijnt weer alleen is ze nu te laat om, zoals gisteren met ons aan de koffie te gaan. Gisteren belandden we namelijk op weg naar logrono bij een oude dame. Zij riep ons van de straat omdat ze ons een stempel van de plaats kon geven. Maar eenmaal binnen bleek ze een klein soort winkeltje te hebben met pelgrims hebbedingetjes, koffie, toastjes met jam en snoepjes die er kennelijk al zo lang lagen dat ze bijna tot stof waren vergaan. Maar hartelijk dat ze was... Natuurlijk dronken we, samen met janine haar koffie. tikkie lauw maar dat deerde niet. Ze was zo trots op haar handeltje... We kochten twee mapjes voor onze pelgrimspassen, Magda sloot vriendschap met de daar rondlopende hond en tenslotte vertrokken we geheel tevreden. Maar deze koffie was ook primaÑ uit een professioneel machien en met een goede reep chocola erbij is ook prima. Helaas konden ze ook vandaag de kraan daarboven niet dicht houden en daar het ook nog stevig waaide sloeg de regen slekker over ons heen. Energie hadden we inmiddels weer wel, dus het kon ons niet echt deren. We lopen inmiddels door Rioja, de streek van de wijn. Magda heeft me de druivenrqnken laten voelen en ook de kleine stompjes die je krijg5t als je de wijnstokken terugsnoeit. Er staan hier af en toe grote rotspartijen van rood zandsteen. Je zou er onder droog kunnen zitten, maar dan zit je daarna waarschijnlijk wel helemaal onder de rode zooi, dus dat hebben wemaar niet gedaan. We vonden een schuilhutje waar we een croissant, droog konden verorberen en de rest van de picknick hebben we uitgesteld tot in de herberg waar we nu zijn, een warm, comfortabel onderkomen waar we weer een aantal bekenden tegen zijn gekomen. Ja, over de mensen die we t3genkomen kan ik nog wel zo´n stuk schrijven, maar dat laat ik voor dit moment. Voor dit moment houd ik ermee op. Groeten, Ineke en natuurlijk ook van Magda.
De titel slaat niet op wegen die bij elkaar komen of levensinzichten die wij gekregen hebben, maar daarover later meer. Ik begin bij
10 april.
Voor we gisteravond aan eten toe waren hadden we nog wat fans te trotseren. We kwamen het dorpsplein van los Arcos op en werden daar met aplaus begroet door een jongerenggroep die we op onze tocht al eerder waren tegengekomen. De meiden wilden metons op de foto, de jongens deelden hugs en zoenen uit. Tien meter verder stond mijn allergrootste fanÑ een spanjaard die gelijk metons oploopt, geen woord over de grens spreekt maar me bij elke ontmoeting meent een knuffel te moeten geven. Het is verschrikkelijk lief bedoeld, maar ik vind het lastig om goed om te gaan met dit soort belangstelling. Vervolgens zat er een stokoude man op een bankje. pelgrimsstok in de hand. Ook hij had zich nooit in talen bekwaamd, dus in vloeiend spaans probeerde hij iets wat leek op zijn pelgrmisverhaal aan ons kwijt te raken. En toen belandden we toch nog in een restaurant.
Dinsdagmorgen voor de verandering eens een stevig ontbijtÑ door de vrijwillogers avn de herberg zelf gebakken Duits brood met echte hazelnootpasta, honing of jam. Heerlijk. Het terrein waarover we gaan wordt langzaam wat minder steil en de wegen wat minder beroerd. We kunnen dus lekker doorstappen, maar dat verhindert niet dat we toch nog het begin van een behoorlijke regenbui over ons heen krijgen. Nat komen we aan in de herberg van Vianen, een stokoud, koud gebouw met slaapzalen waar de stapelbedden tot flatgebouwen van drie hoog zijn uitgebouwd. Het blijft regenen, maar terwijl ik mijn bed, hetmiddelste van de stapel, probeer op te maken hang ik er geregeld half uit om te kletsen met mensen die binnenkomen. Een Zuidafrikaans echtpaar levert ons veel taalplezier en zij vertellen me ook dat hun land geen pelgrimsplaatsen kent. Ik vraag dat omdat ik benieuwd ben of Amanda STrijdom de inspiratie voor haar pelgrimsgebed in eigen land kan hebben opgedaan. Maar veel stapwegen en zelf staproutes voor een week hebben ze wel, in de bergen maar ook waar het platterig is. Magda voert intussen de was aan de wasmachine en de droger, maardie laatste heeft erg veel tijdnodig om de boel droog te krijgen. Dus gaan we eerst maar eten. Hwet is koud op straat zonder mijn geliefde t5rui onder mijn jack, maar ons restaurant is warm en ons gezelschap, de Vlaamse Janine met wie we eerder al aten en twee Nederlandse mannen is prima. We moeten rennen om voor sluitingstijd, tien uur, binnen te zijn en ja, dan moet de was nog uit de droger en beklim ik zuchtend mijn midden etage. Ik heb een bovenbuurman gekregen, dus ik moet nog improviseren om mijn kleren fatsoenlijk op te hangen. Magda romelt ook nog wat en dan gaan we slapen, het is erg lawaaig, er staan een paar spanjaarden heel enthousiast te bellen en slapen lukt niet al te best die nacht.
morgen weer een nieuwe kans en een nieuwe dag.
ineke.
dan is het woensdag 11 april en mijn beurt om dit verhaal te vervolgen, vandaag is het onze dag, precies 25 jaar geleden leerden we elkaar kennen en dat gaan we niet alleen vandaag, maar tijdens de hele camino vieren en natuurlijk vierden we het op 31 maart en 1 april met jullie thuis.
in febr stond er een oproepje in de NCRV gids dat het programma kruispunt mensen zocht die in april en mei de camino gingen lopen, we hebben daarop gereageerd, kregen mail en telefooncontact met de makers van het item en jawel op woensdag 11 april krijgen we een belletje of we in de buurt zijn en of we contact kunnen hebben, geweldig.
we spreken af rond navarette, de plaats waar we vandaag heen gaan, het oorspronkelijke plan was logrono, maar daar zijn we zo vroeg dat we besluiten om door te lopen, we hebben nog wel even het grote mozaiek en het beeld van jacobus gezien, maar verder houden we de stad voor gzien, veel te druk.we lopen na de lunch van de nog steeds overal verkrijgbare stokbroden, croisants , tomaten en afwisselend schapen en koeienkaas( die nog niet verveelt), verder.
tegen 3 uur een belltje, zien jullie ook die stier op die heuvel, ja, dan komen we eraan, daar is de filmploeg, 4 man sterk, we spreken af dat ze ons oppikken een stukje verder, waar het mooier filmen is en dat we daar een gesprekje hebben en ook nog een gesprekje in de herberg waar we logeren.
en zo geschiedde, erg leuk, uitgebreid gesprek, we hadden voor deze gelegenheid een twee persoonskamer geboekt in een particuliere herberg, een prachtige kamer blijkt daar op ons te wachten, met mooie lila wanden en heerlijk grote zachte oranje badhanddoeken, eerst wel koud douchewater, maar na een praatje met de beheerder is het warm. geen idee wat hij eraan heeft gedaan.
nou zijn jullie en wij natuurlijk erg nieuwsgierig hoe het geworden is, nou op 20 en of 27 mei wordt het uitgezonden op tv op nederland 2.ik ga dus ook niet verklappen wat we gezegd hebben, weet toch niet wat er uitgezonden wordt.
er wordt vast nog wel in geknipt.
maar leuk was het wel.
dan is het tijd om te douchen en we willen ook nog eten, voor ons doen een duur pelgrimsmenu, 15 euro per persoon, ( altijd water en wijn inbegrepen) maar wel lekker, tegen 21.30 zijn we terug in de herberg en gaan de luiken dicht.
om 07.30, 12-04. hebben we ontbijt , ook onze grote spaanse vriend is hier en als ineke naast hem schuift kan zijn dag al niet meer stuk vandaag.
magda.
We zijn moe, zo´n interview voor t.v. en alles wat we verder nog beleven vraagt kennelijk veel energie. We zijn blij als we na twee uur lopen een koffietentje zien. Ze zetten er nog een lekker bakkie ook. Janine, onze Vlaamse verschijnt weer alleen is ze nu te laat om, zoals gisteren met ons aan de koffie te gaan. Gisteren belandden we namelijk op weg naar logrono bij een oude dame. Zij riep ons van de straat omdat ze ons een stempel van de plaats kon geven. Maar eenmaal binnen bleek ze een klein soort winkeltje te hebben met pelgrims hebbedingetjes, koffie, toastjes met jam en snoepjes die er kennelijk al zo lang lagen dat ze bijna tot stof waren vergaan. Maar hartelijk dat ze was... Natuurlijk dronken we, samen met janine haar koffie. tikkie lauw maar dat deerde niet. Ze was zo trots op haar handeltje... We kochten twee mapjes voor onze pelgrimspassen, Magda sloot vriendschap met de daar rondlopende hond en tenslotte vertrokken we geheel tevreden. Maar deze koffie was ook primaÑ uit een professioneel machien en met een goede reep chocola erbij is ook prima. Helaas konden ze ook vandaag de kraan daarboven niet dicht houden en daar het ook nog stevig waaide sloeg de regen slekker over ons heen. Energie hadden we inmiddels weer wel, dus het kon ons niet echt deren. We lopen inmiddels door Rioja, de streek van de wijn. Magda heeft me de druivenrqnken laten voelen en ook de kleine stompjes die je krijg5t als je de wijnstokken terugsnoeit. Er staan hier af en toe grote rotspartijen van rood zandsteen. Je zou er onder droog kunnen zitten, maar dan zit je daarna waarschijnlijk wel helemaal onder de rode zooi, dus dat hebben wemaar niet gedaan. We vonden een schuilhutje waar we een croissant, droog konden verorberen en de rest van de picknick hebben we uitgesteld tot in de herberg waar we nu zijn, een warm, comfortabel onderkomen waar we weer een aantal bekenden tegen zijn gekomen. Ja, over de mensen die we t3genkomen kan ik nog wel zo´n stuk schrijven, maar dat laat ik voor dit moment. Voor dit moment houd ik ermee op. Groeten, Ineke en natuurlijk ook van Magda.
-
12 April 2012 - 19:04
Ome Bank (Corrie):
Nou meiden wat geweldig allemaal, alle dagen de zegen(regen) van boven wat wil jer nog meer, we hebben er wel concerentie bij gekregen met het filmen ben zeer benieuwd naar de uitzending in mei ga zo door het is toch prachtig om te doen! Het is een geweldige ervaring alleen al die mensen die je ontmoet met de nodige knuffels en talen wij zien uit naar het volgende verhaal de groetjes van mij en tante Corrie. -
12 April 2012 - 19:16
Sjaak:
Hoi meiden,
Volgens mij gaat het goed met jullie en horen jullie al helemaal bij pelgrimfamilie. Jammer dat ik moet lezen dat het toch van tijd tot tijd regent.
Niet bang voor water loop ik nog steeds (in gedachten) met jullie mee. En ik zie al die plaatsen, die jullie noemen nog zo voor me.
Wat een avontuur en wat een belevenissen die jullie allemaal meemaken, hè! Prachtig!!!!!!!
Het ga jullie weer goed en tot horens maar weer.
Gr Sjaak -
12 April 2012 - 19:19
Tilly En Diny:
He as."BNNers" wat een verassing. We gaan zeker naar jullie interview kijken en luisteren. Jullie schrijven al als geroutineerde Pelgrims. Geweldig zoveel bijzondere mensen. Groetjes van ons en van Marco en Sabine die deze weken hun huis in Alkmaar aan het verbouwen en inrichten zijn. Vandaag hebben we oa in de tuin meegeklust. Hedra staat voor geluk, volgens onze bloemenman. de hoeveelheden Hedra die we in hun aantroffen zijn voldoende voor hun, voor jullie en voor alle andere lieve mensen!!!!Goede reis weer, wordt vervolgd. x x x -
12 April 2012 - 20:21
Diny Petter:
Wat een verrassing: vraag ik om wat foto's en krijgen we straks een hele tv-uitzending met jullie in de hoofdrol....
Prachtig! Lieve groet, Diny -
12 April 2012 - 20:55
Anja:
Geweldig, leuk om jullie zo te kunnen volgen!
Ik deed vandaag mijn eigen 'pelgrimstocht' bij de Renderklippen en de Dellen. Een prachtig wandelgebied in de omgeving van Epe en Heerde. Kwam midden tussen de schaapskudde terecht. Prachtig.
Veel wandel/pelgrims/knuffel-plezier en blijf schrijven!
-
13 April 2012 - 08:04
Irene:
Gefeliciteerd met jullie 25 jaar samen. Geniet van elkaar! En nu..hops...lopen maar weer...!! -
13 April 2012 - 08:21
Conny V.d. Steen:
Ik vind het leuk om sinds kort jullie feuilleton telkens te lezen. In gedachten zie ik alles voor me, wat jullie zoal beleven. Jullie worden door de weersomstandigheden niet echt gespaard. Maar ik denk, dat de beloning naar enig afzien goed smaakt.
groetjes, Conny -
13 April 2012 - 20:30
Michael Van Keulen:
het zit WEER niet echt mee! haha
veel plezier en groetjes vanuit NL -
14 April 2012 - 08:47
Ineke B.:
lieve Magda en Ineke,
Wat een geweldige verhalen en bijzondere ontmoetingen maar ook realistisch. Fijn dat jullie relativeren en genieten.
liefs Ineke
en natuurlijk nog van harte gefeliciteerd ; nog vele gelukkige jaren samen. -
14 April 2012 - 08:48
Heleny:
Wat jammer van al die regen, maar wel biezonder dat jullie precies op 11 april gebeld zijn en het interview hadden. Nog van harte gefeliciteerd uiteraard met jullie 25 jarig SAMEN!! Nog minstens 25 jaar erbij met ons als getuigen ... daar tekenen we voor, toch!
Goede reis verder, samen met jullie bijzondere, boeiende en knuffelende reisgenoten. Liefs, Heleny -
15 April 2012 - 12:43
Peter :
Wees niet bang, ik zal je niet knuffelen, hoor ! Maar leuk om jullie wederwaardigheden zo te volgen. En ik zal op de tv kijken, ben benieuwd naar wat jullie te zeggen hebben. Vast een heleboel. En gefeliciteerd met jullie dag, nu 25 jaar ! Verder is het leuk om te zien dat ik puur op basis van het taal- en woordgebruik kan zien wie van jullie het bewuste stukje heeft geschreven. Heel leuk om te merken.. Zet 'm op door de regen, hier is het koud en nat met 9 graden. BRR ! -
21 April 2012 - 10:40
Johan:
Hoi,
Ik ben heel benieuwd wat er op tv van te zien is!? Ik ben nog nooit geinterviewd tijdens de vele verschillende reizen die ik gemaakt hebt, dus dat is werkelijk een primeur!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
