nog steeds koud en nat

vrijdag 13 april, bagger!!!

vandaag lopen we naar santa domingo, het is niet zo,n lange etappe, maar het begin van het pad is een en al bagger, dat loopt niet erg vlot.maar we hebben de tijd , dus hoeven niet te haasten.
in een barretje wat we onderweg passeren eten we tortilla, een soort taart met aardappen en ei en ui, lekker en ze serveren er goeie koffie.
daarna wordt het pad beter, we lopen een nederlandse vrouw achterop en maken een praatje, ze loopt niet al te soepel, heeft een blessure opgelopen bij de afdaling van de pyreneeen en doet het rustig aan. we zien de torenspits al van santa domingo en tegen 14:30 waren we in de herberg, een bijzondere ervaring, er wordt naar ons gekeken, er wordt in rap spaans heen en weer gepraat en dan verschijnt er een man met een sleutel, die ons maant hem te volgen en jawel we worden met de lift naar de eerste verdieping gebracht en daar krijgen we de invalidekamer, met een enorme douche en toiletruimte, met douchestoeltje en de ruimte voor onszelf.
nou ja daar genieten we dan maar van.
als we in de keuken aan een beker thee en een broodje zitten, komen er twee jongens binnen, duidelijk een echtpaar , te horen aan de manier waarop ze met elkaar praten, ze inspecteren de keukenkastjes en bedenken dat ze kunnen koken,we kletsen wat en ineke stelt voor om met zijn vieren te eten, de mannen willen wel de boodschappen doen , zelfs vegetarisch en wij spreken af om 18.30 in de keuken. we gaan eerst nog even naar de kathedraal, inmens groot, met een kippenhok erin, dat is een mooie legende te lang om hier te melden, maar als de haan kraait, als je in de kerk bent zul je een goede pelgrimage hebben, helaas houdt het beest zijn snavel. gelukkig zijn we niet al te bijgelovig.
we eten gezellig met zijn vieren, krijgen nog fruit van andere pelgrims en kruipen voldaan in ons bed.
magda.
14 april.
Voor de verandering hebben we eigen ontbijt, craissants gekocht en in de keuken de mogelijkheid om thee te zetten. Lekker, want op een herbergontbijt kom je niet ver. We hebben 24 km. voor de boeg, we willen naar Belorado. Het is een makkelijk pad, kronkelend langs de hoofdweg. Die hoor ik soms dichtbij, soms wat verder weg. Helaas kan de regencape ook vandaag niet in de tas gblijven, maar het blijft beperkt tot twee dikke buien. In Beldorado worden we hartelijk ontvangen. We willen graag gebruik maken van de wawsmachine en de droger, maar daar krijgen we weer gratis een butler bij. De chef zelf stopt de boel eerst in het ene en daarna in eht andere machien. Heerlijk, we hebben tijd om wat te lezen en een kleine werkbespreking te houden. De komende etappes moeten we goed plannen, er zit een herberg tussen die zonder verwarming is en die slaan we graag over met deze buitentemperaturen. Bovendien zit er een lastig stuk pad in en zijn er niet overal winkels. Dat betekent dat we toch nog boodschappen moeten doen en tegen de tijd dat we onze herberg weer gevonden ehbben is het tijd voor het gemeenschappelijke diner. Wij belanden bij mensen uit Australië aan tafel en ehbben het over hun redenen om 45 jaar geleden te emigreren, over aboriginals kangeroe eten en wat dies meer zij. En ze serveren een heuse vegetarische kaasommelet met asperges erbij. Twee wel te verstaan, koud en in een soort zoetzure saus. Je blijft je verbazen in dit land. Maar na het diner is onze was klaar, dus die kan opgevouwen in de rugzak. En ja, dan gaat op de slaapzaal het licht uit en is het nacht.

oh ja we hadden nog een leuke ontmoeting met een frans man tijdens de koffie, die ook de etappes in stukken loopt.

zondag,het was aardedonker vannacht en voor mij een hele toer om de wc en mijn bed weer te vinden, maar gelukt.
we ontbijten met geroosterde broodjes en een soort appelmoes wat ze als jam serveren, daarna staan we om 08.00 uur buiten, het is koud en we besluiten om naar een bar te gaan, waar we een uurtje gaan wachten tot de bakker open is en we koffie kunnen drinken, hebben daar een gezellig uurtje met een meisje uit taiwan die vannacht ook op onze slaapzaal van 6 lag.
de etappe is ook vandaag niet lang en niet heftig en gezien het frisse weer lunchen we met een omeletje in een barretje, zijn nu in een nieuwe herberg op een 8 persoonskamer waar al twee andere bekende dames zich geinstalleerd hebben.
vanavond serveren ze hier knoflooksoep en zwaardvis, de keus is vandaag groter, maar ook de prijs is 15 euro omdathet zondag is.
wat het morgen gaat worden weten we nog niet, we willen de mountains of onca over, maar hoorden dat er sneeuw ligt, dus misschien kan het wel niet en moeten we met de bus.

tot zover maar weer, liefs van ons.