storm
Door: 25jaarsamen
Blijf op de hoogte en volg magda
23 April 2012 | Spanje, Madrid
de laatste belevenissen van dinsdag 17 april, eten---,
we hadden een restaurant gevonden,maar iets anders dan spaans spreken, ho maar,dus kregen we als voorgerecht een specialiteit van de stad burgos, ze noemden het black pudding, iets van een zwart rolletje met iets onbestemds erin, alleen van de lucht werd ik al misselijk, ineke vond het wel te pruimen, ik ben met mijn bord terug gegaan naar de keuken en het enige wat ze voor mij konden verzinnen was een gemixte salade, nou ja vooruit maar, daarna kregen we vis met kop en staart eraan, er bleef niet veel eetbaars van over, tja je kunt niet altijd geluk hebben.
onderweg naar het hotel kwamen we nog bekende pelgrims tegen, dat was wel leuk.na nog een heerlijk nachtje slapen vertrokken we op woensdag naar sambol.
magda.
woensdag 18 april.
maar we waren niet zomaarweguitburgos, want burgos heeft hele mooie voelkunst, daarvan kwamen we een en andertegen. eenbeeld van een vrouw die melk schenkt uit een kan in een beker, een beld van een smid en het beeld van iemand die, voet tegen de mur geleund de krant stond te lezen. heel mooi duidelijk allemaal. tenslotte toch flink de pas erin, maar het ging wel steeds harder waaien. het viel dan ook niet mee een lunchplek te vinden. in de luwte van een kerk leek ons prima, maar uit de kerk kwam enthousiast tweestemmig gezang. en om het nu te beleven dan kerkgangers over picknickende pelgrims heen moeten stappen... maar we bleven wel staan luisteren en dat kreeg iemand in de gaten die ons binnen noodde. dertien maannen, priesters, stonden vooraan, enkele oudere vrouwen zaten in de kerk. een van hen verzorgde de weestemmigheid van het ezang. ze waren ergens bij het kyrie en gloria en daar we er verder niets an konden verstaan zijn we toch maar naar een lunchplek op zoek gegaan. toen weer verder. wij hadden er zin in maar de wind ook. een vrolijke windkracht zes minstens blies ons de hele middag tegen. even overwogen we een dorp eerder te stoppen. maar magda zag de herberg en riep overtuigd dat ze daar niet wilde slapen. een kop warmekoffie dan maar en weer verder. nog een uur volgens het boekje. inmiddels hadden ze boen ook de kraan maar weer eens open gezet, dus het werd een uur stevig bikkelen. maar toen hadden we ook watÑ een kleine herberg in de midle of nowhere, verwarmd door een klein houtvuur. Heel knus, maar als je bent natgeregend niet erg warm ook. er logeerden nog twee andere vrouwen, een duitse en een franse. een vrijwilligster kookte voor ons en toen ze het eten had opgediend meldde ze dat ze naar huis ging. wie het laatst vertrok moest de sleutel meenemen en afgven vij de bar in het volgende dorp. daar konden we ook met korting ontbijten. de electriciteit deed het niet, dus na verloop van tijd werd het een candlelight avond. de duitse was niet erg fit, maar de franse had er echt zin in en zo hadden we een paa gezellige uurtjes. wij hadden thee bij ons. dus zett3e magda water op in een pan, legde aan de franse uit dat je nog prima kunt slapen na het drinken van een kop thee en schepte tenslotte met de soeplepel de kommen vol. intussen hield ze met de duitse samen het vuur aan de gang waar we met zijn vieren dichtbij kropen. om halftien hielden we het voor gezien. de stilte van de omgeving, waarin alleen het geloei van de wind te horen was liet ons slapen als ossen. ineke.
donderdag 19 april, deze dag staat in het teken van koud en nog eens koud, we hebben eerst weer flink tegen wind en geven de sleutel af in de bar, waar we ook een kopje koffie drinken.
daarna op weg naar castrojeriz,onderweg komen we een fietsende pelgrim tegen , een vrouw op de fiets, die gestart is in lissabon en naar barcelona gaat, ze heeft twee banden achterop en een kampeeruitrusting. waar we aan het begin van de middag arriveren. we komen in een herberg van 300 jaar oud, een sfeervol plekje, maar niet warm te stoken, er is een gaskacheltje voor alle ruimtes en die wordt ook geregeld verplaatst.
de beheerder doet de was voor ons en we zoeken warmte dicht tegen elkaar aan onder een deken, goed gezelschap en voor het diner een prima eettentje, met veel sfeer,een kat op een bank met een dekentje en warmte en lekker eten, een charmante ober, dat was genieten, we blijven lekker lang zitten en daarna als een haas de slaapzak in, deken eroverheen en knorren--
vrijdag 20 april.
we vertrekken rap uit deze ijskelder, gaan ontbijten in een bar en vervolgen onze weg. Onerweg ergens koffe met lekkere cakes erbij zorgt ervoor dat we pas laat lunchen. hiewel het nog steeds stevig waait is eindelijk de zon er en we vinden een fantastisch plekje in de luwte en in de zon met ons rug tegen het stenen muurtje van een soort oven aan. heerlijk. we ontdekken dat we moe zijn en bovendien word ik steeds meer verkouden. ons grote boek vertelt ons dat ook in deze plaats, boadilla del camino, een herberg is. waarom zullen we dan nog vrder gaan, de herberg heeft een tuin en ja, zelfs een zwembad. als we aankomen word ik onmiddellijk van magda losgekoppeld door de overcharmante beheerder. hij kent een paar worden nederlands, zoalsheel goed, gezellig en dankjewel en dat demostreert hij telkens opnieuw. ook geeft hij mij een nieuwe naam, want het wilhelmina uit mijn pelgrimspaspoort, daar kan hij niets mee. het wordt filomena en dat blijf ik voor hem mijn hele verblijf. en steeds moet hij me weer aanspreken, even op mijn schouder tikken of wat an ook. zucht. maar in deze herberg wordt ook voor ons gekookkt en na een warme douche, een uurtje in de zonnige tuin, zwembad is nog dicht, schuiven we genoeglijk aan tafel. de duitse Utah en Joachim zijn onze disgenoten samen met twee mensen uit californie die we al eerder hebben gesproken. Later blijkt dat er ook nederlanders zijn. Ze zijn in burgos gestart en no maar net op we.goh, ik merk dat ik al best een ervaren pelgrim ben als ik zo met hetn praat, maar wel inclusief de verkoudheid die veel medepelgrims ook te pakken heeft. na een laatste gezellig filomena... verdwijnen we richting slaapzaal. er zaten hier veel ooievaars op de kerktoren en we hoorden ze regelmatig klepperen, een mooi geuid.
zaterdag 21 april,
eduardo, zo heet de overcharmante beheerder, doet ons na het ontbijt op gepaste wijze uitgeleide en we vertrekken vol goede moed. de wind heeft er ook weer helemaal zin in en dus bikkelen we lekker tegen. In fromista vinden we het tijd voor koffie en voor de mooie, kleine maar sobere kerk die daar te bewonderen valt. we ontoeten twee dames uit mississippi die met de bus gekomen zijn. een van hen is ziek dus ze besluiten hier te blijven. wij gaan verder en ontlopen zo net een horden kwetterende spanjaarden die ook de kerk wil zien. de wind waait voor de verandering eens van opzij, maar brengt wel fikse plensbuien mee. de pelgrimsbrigade is echter actief kennelijk want eerst vinden we op onze weg een mannetje in een auto dat chocoladewafels uitdeelt en snoepjes. magda zou later zeggen dat de nederlandse warenwet dit vast niet goed zou vinden, zomaar onverpakje toekjes weggeven, maar wij smullen ervan en het deert ons niet. later in een dorpje staat een man met nog meer snoepujes. hij heeft een soort pelgrimsmedaille om en het is de bedoeling dat ik het ding kus. nou, vooruit, maar wel zo dat mijn lippen er niet mee in aanraking komen. magda wil het voor de foto nog een keer. vervolgens meldt een luid geklingen dat er een udde schapen onze kant uit komt. of beter, wij komen hun kant op want de herder is bezig met behulp van drie honden de beeten de weg over te jagen. als wij rustig blijven wachten gebaart hij ons dat we wel door mogen lopen. de buien maken plaats voor zon. heerlijk, mijn trui kan uit onder mijn jas, maar het kost moeite om vooruit te komen. nouja, waarschijnlijk omdat we zo lang in fromista zijn blijven hangen. om kwart voor vier zijgen we op een bankje neer en ja, dit is het plaatsje waar we onszelf een hoste hadden beloofd. maarja, als dan voor de alberge een aardige nederlandse man zit die er de leiding blijkt te hebben, dan loop je toch gewoon daar nar binnen. we bedeken iets over zelf koken, want hij heeft van alles in zijn keuken dat we kunnen gebruiken, maar een australische was ons voor. zij heeft net ontdekt dat ze geweldige minestronesoep kan maken en of we wel mee willen eten. nou, graag natuurlijk. wel om zes uur graag want ze wil om zeven uur naar de kerk. ook goed. haa soep is heerlijk, maar haar doorlopende getetter bijna onverdraaglijk aan mijn nu toch wel pijnlijk verkouden hoofd. we gaan met haar mee richting kerk omdat daar iets is met een mariacultus. dorpelingen mogen zo naar binnen, pelgrims, die natuurlijk doorgaans weg zijn voor de mis begint, moeten betalen. maar goed, die ene euro... we zijn er ook gauw weg want de temperaturen binnen jagen alle devotie onmiddellijk op de loop. we zoeken nog even een zonnig plekje, waar magda verzucht dat dit veel meer een plek is om god te ontmoeten. terug in de keuken drinken we nog thee. we proberen converssatie met een japanner, maar die lacht zelf om zijn gebrekkige engels en vindt het vooral leuk dat we de moeite doen contact te maken. hij eet rauwe vis br--maar loopt er wel ong 40 km per dag op. en wat dacht je van koffie in een kom, suiker erbij, water erij, in de magnetron en smullen maar.. de australische is er ook weer en dan is er weinig ruimte voor wie of wat dan ook. dudus voor negenen taaien we af. ik kon wel koorts hebben zo koud als ik het heb. er zijn dekens genoeg gelukkig. onder een paar dikke dekens val ik snel in slaap.
voor morgenochtend is er ontbijt in de keuken tegen een kleine vrijwillige bijdrage.na nog een klien betje getetter van amana, tappen we op..
zondag 22 april,
vandaag gaan we niet ver, we lopen naar carrio de los condos, daar is een soort jaarmarkt aan de gang en we besluiten hier te blijven, ineke wil het liefst weer naar bed we zien een hostel vlakbij, die hebben een kamer en we zijn tevreden.
we gaan even de markt op, proeven lekkere dingen, kopen een lunch en dan worden we angesproken door een vrouw die ons achterop komt. samen met haar vriendin loopt ze en ze had al van charlotte gehoord dat wij ook onderweg zijn drinken samen koffie, en dan rust, badderen, naar de ooievaars luisteren, en slapen en lezen.
s,avonds vegetarische pizza, dit was een goed besluit voor vandaag.
maandag 23 april.
ik voel me aanmerkelijk fitter dan gisteren, snotter nog wel alles aan elkaar vast maar daar is mee te leven. bovvendien is onze etappe maar zeventien km. en er zitten geen klimmetjes of wat dan ook in, dus het moet lukken. het lukt ook, maar de wind deed na de rustdag ook weer helemaal mee. windkracht zeven schatten we en af en toe wat licht gespetter. een luw plekje om even te zitten is nauwelijks te vinden en het landschap is vrij eentonig, uitgesttrekte graanvelden. dat kan natuurlijk ook niet anders in ee graanschuur, maar het inspireert niet echt. maar oed, soms is dat zo en dus zijn we blij als we het begin van deze middag onze herberg hebben. daar wacht in mijn rugzak, of beter, niet in mijn rugzak, een ongaangename verrassingÑ een hotelmedewerker vond vanmorgen waarschijnlijk en zakje met twee onderbroeken en een paar sokken, geschikt voor de wasmachine. dat is balen. we keren alles om, nog eens en nog eens maar de spullen komen niet bovven water. nouja, in elke plaats iets groter dan een gehucht moet ik mijn garderobe wel weer kunnen aanvullen. verder mogen e tikken op de computer van de baas hier, daarom waag ik me aan geen enkel lhoofdletterteken. de huiscomputer heeft onze twee euro opgevreten en weigert vervolgens dienst. mooi opgelost zo. we gaan ons zo achter een warme kop koffie maar eens voorbereiden op de dag van morgen. daarvoor zullen we naar een bar moeten, want de herberg heeft verder geen voorziening. de computer staat heel gezellig tussen de stapelbedden.
Nou, jullie zijn weer bij. En weet da ons eerste werk is als we een computer te pakken hebben, jullie reacties lezen wat die door te nemen blijft een feest.
groet, ook van magda,
Ineke.
we hadden een restaurant gevonden,maar iets anders dan spaans spreken, ho maar,dus kregen we als voorgerecht een specialiteit van de stad burgos, ze noemden het black pudding, iets van een zwart rolletje met iets onbestemds erin, alleen van de lucht werd ik al misselijk, ineke vond het wel te pruimen, ik ben met mijn bord terug gegaan naar de keuken en het enige wat ze voor mij konden verzinnen was een gemixte salade, nou ja vooruit maar, daarna kregen we vis met kop en staart eraan, er bleef niet veel eetbaars van over, tja je kunt niet altijd geluk hebben.
onderweg naar het hotel kwamen we nog bekende pelgrims tegen, dat was wel leuk.na nog een heerlijk nachtje slapen vertrokken we op woensdag naar sambol.
magda.
woensdag 18 april.
maar we waren niet zomaarweguitburgos, want burgos heeft hele mooie voelkunst, daarvan kwamen we een en andertegen. eenbeeld van een vrouw die melk schenkt uit een kan in een beker, een beld van een smid en het beeld van iemand die, voet tegen de mur geleund de krant stond te lezen. heel mooi duidelijk allemaal. tenslotte toch flink de pas erin, maar het ging wel steeds harder waaien. het viel dan ook niet mee een lunchplek te vinden. in de luwte van een kerk leek ons prima, maar uit de kerk kwam enthousiast tweestemmig gezang. en om het nu te beleven dan kerkgangers over picknickende pelgrims heen moeten stappen... maar we bleven wel staan luisteren en dat kreeg iemand in de gaten die ons binnen noodde. dertien maannen, priesters, stonden vooraan, enkele oudere vrouwen zaten in de kerk. een van hen verzorgde de weestemmigheid van het ezang. ze waren ergens bij het kyrie en gloria en daar we er verder niets an konden verstaan zijn we toch maar naar een lunchplek op zoek gegaan. toen weer verder. wij hadden er zin in maar de wind ook. een vrolijke windkracht zes minstens blies ons de hele middag tegen. even overwogen we een dorp eerder te stoppen. maar magda zag de herberg en riep overtuigd dat ze daar niet wilde slapen. een kop warmekoffie dan maar en weer verder. nog een uur volgens het boekje. inmiddels hadden ze boen ook de kraan maar weer eens open gezet, dus het werd een uur stevig bikkelen. maar toen hadden we ook watÑ een kleine herberg in de midle of nowhere, verwarmd door een klein houtvuur. Heel knus, maar als je bent natgeregend niet erg warm ook. er logeerden nog twee andere vrouwen, een duitse en een franse. een vrijwilligster kookte voor ons en toen ze het eten had opgediend meldde ze dat ze naar huis ging. wie het laatst vertrok moest de sleutel meenemen en afgven vij de bar in het volgende dorp. daar konden we ook met korting ontbijten. de electriciteit deed het niet, dus na verloop van tijd werd het een candlelight avond. de duitse was niet erg fit, maar de franse had er echt zin in en zo hadden we een paa gezellige uurtjes. wij hadden thee bij ons. dus zett3e magda water op in een pan, legde aan de franse uit dat je nog prima kunt slapen na het drinken van een kop thee en schepte tenslotte met de soeplepel de kommen vol. intussen hield ze met de duitse samen het vuur aan de gang waar we met zijn vieren dichtbij kropen. om halftien hielden we het voor gezien. de stilte van de omgeving, waarin alleen het geloei van de wind te horen was liet ons slapen als ossen. ineke.
donderdag 19 april, deze dag staat in het teken van koud en nog eens koud, we hebben eerst weer flink tegen wind en geven de sleutel af in de bar, waar we ook een kopje koffie drinken.
daarna op weg naar castrojeriz,onderweg komen we een fietsende pelgrim tegen , een vrouw op de fiets, die gestart is in lissabon en naar barcelona gaat, ze heeft twee banden achterop en een kampeeruitrusting. waar we aan het begin van de middag arriveren. we komen in een herberg van 300 jaar oud, een sfeervol plekje, maar niet warm te stoken, er is een gaskacheltje voor alle ruimtes en die wordt ook geregeld verplaatst.
de beheerder doet de was voor ons en we zoeken warmte dicht tegen elkaar aan onder een deken, goed gezelschap en voor het diner een prima eettentje, met veel sfeer,een kat op een bank met een dekentje en warmte en lekker eten, een charmante ober, dat was genieten, we blijven lekker lang zitten en daarna als een haas de slaapzak in, deken eroverheen en knorren--
vrijdag 20 april.
we vertrekken rap uit deze ijskelder, gaan ontbijten in een bar en vervolgen onze weg. Onerweg ergens koffe met lekkere cakes erbij zorgt ervoor dat we pas laat lunchen. hiewel het nog steeds stevig waait is eindelijk de zon er en we vinden een fantastisch plekje in de luwte en in de zon met ons rug tegen het stenen muurtje van een soort oven aan. heerlijk. we ontdekken dat we moe zijn en bovendien word ik steeds meer verkouden. ons grote boek vertelt ons dat ook in deze plaats, boadilla del camino, een herberg is. waarom zullen we dan nog vrder gaan, de herberg heeft een tuin en ja, zelfs een zwembad. als we aankomen word ik onmiddellijk van magda losgekoppeld door de overcharmante beheerder. hij kent een paar worden nederlands, zoalsheel goed, gezellig en dankjewel en dat demostreert hij telkens opnieuw. ook geeft hij mij een nieuwe naam, want het wilhelmina uit mijn pelgrimspaspoort, daar kan hij niets mee. het wordt filomena en dat blijf ik voor hem mijn hele verblijf. en steeds moet hij me weer aanspreken, even op mijn schouder tikken of wat an ook. zucht. maar in deze herberg wordt ook voor ons gekookkt en na een warme douche, een uurtje in de zonnige tuin, zwembad is nog dicht, schuiven we genoeglijk aan tafel. de duitse Utah en Joachim zijn onze disgenoten samen met twee mensen uit californie die we al eerder hebben gesproken. Later blijkt dat er ook nederlanders zijn. Ze zijn in burgos gestart en no maar net op we.goh, ik merk dat ik al best een ervaren pelgrim ben als ik zo met hetn praat, maar wel inclusief de verkoudheid die veel medepelgrims ook te pakken heeft. na een laatste gezellig filomena... verdwijnen we richting slaapzaal. er zaten hier veel ooievaars op de kerktoren en we hoorden ze regelmatig klepperen, een mooi geuid.
zaterdag 21 april,
eduardo, zo heet de overcharmante beheerder, doet ons na het ontbijt op gepaste wijze uitgeleide en we vertrekken vol goede moed. de wind heeft er ook weer helemaal zin in en dus bikkelen we lekker tegen. In fromista vinden we het tijd voor koffie en voor de mooie, kleine maar sobere kerk die daar te bewonderen valt. we ontoeten twee dames uit mississippi die met de bus gekomen zijn. een van hen is ziek dus ze besluiten hier te blijven. wij gaan verder en ontlopen zo net een horden kwetterende spanjaarden die ook de kerk wil zien. de wind waait voor de verandering eens van opzij, maar brengt wel fikse plensbuien mee. de pelgrimsbrigade is echter actief kennelijk want eerst vinden we op onze weg een mannetje in een auto dat chocoladewafels uitdeelt en snoepjes. magda zou later zeggen dat de nederlandse warenwet dit vast niet goed zou vinden, zomaar onverpakje toekjes weggeven, maar wij smullen ervan en het deert ons niet. later in een dorpje staat een man met nog meer snoepujes. hij heeft een soort pelgrimsmedaille om en het is de bedoeling dat ik het ding kus. nou, vooruit, maar wel zo dat mijn lippen er niet mee in aanraking komen. magda wil het voor de foto nog een keer. vervolgens meldt een luid geklingen dat er een udde schapen onze kant uit komt. of beter, wij komen hun kant op want de herder is bezig met behulp van drie honden de beeten de weg over te jagen. als wij rustig blijven wachten gebaart hij ons dat we wel door mogen lopen. de buien maken plaats voor zon. heerlijk, mijn trui kan uit onder mijn jas, maar het kost moeite om vooruit te komen. nouja, waarschijnlijk omdat we zo lang in fromista zijn blijven hangen. om kwart voor vier zijgen we op een bankje neer en ja, dit is het plaatsje waar we onszelf een hoste hadden beloofd. maarja, als dan voor de alberge een aardige nederlandse man zit die er de leiding blijkt te hebben, dan loop je toch gewoon daar nar binnen. we bedeken iets over zelf koken, want hij heeft van alles in zijn keuken dat we kunnen gebruiken, maar een australische was ons voor. zij heeft net ontdekt dat ze geweldige minestronesoep kan maken en of we wel mee willen eten. nou, graag natuurlijk. wel om zes uur graag want ze wil om zeven uur naar de kerk. ook goed. haa soep is heerlijk, maar haar doorlopende getetter bijna onverdraaglijk aan mijn nu toch wel pijnlijk verkouden hoofd. we gaan met haar mee richting kerk omdat daar iets is met een mariacultus. dorpelingen mogen zo naar binnen, pelgrims, die natuurlijk doorgaans weg zijn voor de mis begint, moeten betalen. maar goed, die ene euro... we zijn er ook gauw weg want de temperaturen binnen jagen alle devotie onmiddellijk op de loop. we zoeken nog even een zonnig plekje, waar magda verzucht dat dit veel meer een plek is om god te ontmoeten. terug in de keuken drinken we nog thee. we proberen converssatie met een japanner, maar die lacht zelf om zijn gebrekkige engels en vindt het vooral leuk dat we de moeite doen contact te maken. hij eet rauwe vis br--maar loopt er wel ong 40 km per dag op. en wat dacht je van koffie in een kom, suiker erbij, water erij, in de magnetron en smullen maar.. de australische is er ook weer en dan is er weinig ruimte voor wie of wat dan ook. dudus voor negenen taaien we af. ik kon wel koorts hebben zo koud als ik het heb. er zijn dekens genoeg gelukkig. onder een paar dikke dekens val ik snel in slaap.
voor morgenochtend is er ontbijt in de keuken tegen een kleine vrijwillige bijdrage.na nog een klien betje getetter van amana, tappen we op..
zondag 22 april,
vandaag gaan we niet ver, we lopen naar carrio de los condos, daar is een soort jaarmarkt aan de gang en we besluiten hier te blijven, ineke wil het liefst weer naar bed we zien een hostel vlakbij, die hebben een kamer en we zijn tevreden.
we gaan even de markt op, proeven lekkere dingen, kopen een lunch en dan worden we angesproken door een vrouw die ons achterop komt. samen met haar vriendin loopt ze en ze had al van charlotte gehoord dat wij ook onderweg zijn drinken samen koffie, en dan rust, badderen, naar de ooievaars luisteren, en slapen en lezen.
s,avonds vegetarische pizza, dit was een goed besluit voor vandaag.
maandag 23 april.
ik voel me aanmerkelijk fitter dan gisteren, snotter nog wel alles aan elkaar vast maar daar is mee te leven. bovvendien is onze etappe maar zeventien km. en er zitten geen klimmetjes of wat dan ook in, dus het moet lukken. het lukt ook, maar de wind deed na de rustdag ook weer helemaal mee. windkracht zeven schatten we en af en toe wat licht gespetter. een luw plekje om even te zitten is nauwelijks te vinden en het landschap is vrij eentonig, uitgesttrekte graanvelden. dat kan natuurlijk ook niet anders in ee graanschuur, maar het inspireert niet echt. maar oed, soms is dat zo en dus zijn we blij als we het begin van deze middag onze herberg hebben. daar wacht in mijn rugzak, of beter, niet in mijn rugzak, een ongaangename verrassingÑ een hotelmedewerker vond vanmorgen waarschijnlijk en zakje met twee onderbroeken en een paar sokken, geschikt voor de wasmachine. dat is balen. we keren alles om, nog eens en nog eens maar de spullen komen niet bovven water. nouja, in elke plaats iets groter dan een gehucht moet ik mijn garderobe wel weer kunnen aanvullen. verder mogen e tikken op de computer van de baas hier, daarom waag ik me aan geen enkel lhoofdletterteken. de huiscomputer heeft onze twee euro opgevreten en weigert vervolgens dienst. mooi opgelost zo. we gaan ons zo achter een warme kop koffie maar eens voorbereiden op de dag van morgen. daarvoor zullen we naar een bar moeten, want de herberg heeft verder geen voorziening. de computer staat heel gezellig tussen de stapelbedden.
Nou, jullie zijn weer bij. En weet da ons eerste werk is als we een computer te pakken hebben, jullie reacties lezen wat die door te nemen blijft een feest.
groet, ook van magda,
Ineke.
-
23 April 2012 - 15:38
Mamma Glorie:
Hoy Lieve Meiden,
Met veel plezier lees ik jullie verhalen
en loop in gedachten met jullie mee.
Alleen zou ik wat aan het weer willen doen.Iedere avondkijk ik met argus ogen naar de weerkaart van Spanje En Moet dan weer constateren dat het maar zeer matig is.En Ineke verkouden worden kon niet uitblijven.
Weten jullie dat Pap zelf jullie verhalen leest op de computer.
Maar Houden jullie Goede moed, het word heus een keer beter,
Hebben jullie het pannenkoekenvrouwtje al ontmoet?
Groeten Mam
-
23 April 2012 - 16:09
Janny:
hoi, fijn weer iets van jullie te horen, ik maakte me al zorgen. Dat was wel even lachen met die black pudding, want volgens mij is dat bloedworst. Kan me voorstellen dat een vegetariër alleen van de lucht al misselijk wordt, want van die slappe variant in het zuiden word ik bij het zien al misselijk.
Ben en ik wensen jullie nu toch wel een beetje minder storm en regen toe. veel liefs van ons. -
23 April 2012 - 17:25
Koos:
Jeetje, wat een belevenissen, het is wel een echte pelgrimstocht. Ik bewonder jullie doorzettingsvermogen!
Enne ... black pudding is inderdaad bloedworst. Getver... -
23 April 2012 - 18:27
Mama VanKeulen:
Wat een verhaal Ik vind het knap dat jullie de moed nog niet opgegeven hebben!De weerkaart voorspelt nog steeds niet veel goeds Hebben ze in Spanje geen fatsoenlijke verwarming of is alles zo oud dat het niet warm te krijgrn is? MAAR WIE WEET KOMT DE ZON JULLIE TOCH NOG VERRASSEN
IK HOOP HET ECHT.Ikheb alle KM uit het boekje opgeteld en dan kom je over de 900 Dus heel veel sterkte gewenst.Tot het volgende reisverslag. -
23 April 2012 - 19:39
Gertjan:
Lieve Magda en Ineke, In een poging mee te gaan met de tijd (ook mijn tijd, want ik leef tenslotte ook nu) leek het me goed om ook eens een reactie te proberen te plaatsen.
In eerste instantie was ik van plan om de reisverslagen met Hans (mijn buurman) te delen, aangezien hij ook wel eens heeft aangegeven om op pelgrimstocht te willen gaan. Echter nu de verhalen zich aaneenrijgen en ik veelvuldig woorden als nat, koud en regen tegenkom vraag ik me af of dat nu wel zo'n goed idee is. Tenslotte staan er in de meeste reisfolders overwegend zonnige foto's, blijkbaar trekt dat meer klandizie. Hadden we niet min of meer afgesproken, dat ik voor de uitdagende omstandigheden zou gaan en jullie voor prettig en rustig voorjaarsweer? Kennelijk zijn onze spirituele connecties niet meer wat ze zijn geweest en komen de wensen niet zo helder over. Vroeg me al een paar keer af of jullie nog veel merken van de moeilijks situatie waarin steeds meer Spanjaarden zich door de crises bevinden. Waarbij het er overigens niet naar uitziet, dat deze snel weer achter de rug zal zijn.
Volledig los daarvan en volstrekt zonder betekenis kan ik ter geruststelling nog melden dat ook hier het hele gezelschap een stevige verkoudheid heeft gehad, kennelijk hoef je daarvoor niet op pelgrimstocht. Virussen reizen of snel of hebben heel veel familie, of misschien wel allebei. Het blijft boeiend om te bedenken dat de tijd voor mij terwijl ik heen en weer vloog naar Londen even snel gaat als voor jullie voortstappend tegen wind en regen in het uitgestrekte Spaanse land. Tenslotte nog de constatering dat je hoe dan ook nooit weet hoe iets voelde terwijl je het leest en er impressies van ziet. Het leven blijft een complex geheel! Prachtig om je een leven lang over te verbazen. Tenslotte wens ik, terwijl ik in gedachten meereis, jullie nog een hele goede tocht met toch ook nog zon en wat warmer weer, maar vooral fijne mensen om je aan te warmen. Fijne reis verder, liefs, Gertjan -
23 April 2012 - 19:48
Heleny:
Lieve meiden,
We leven zwaar met jullie mee en hebben de vingers gekruist voor beter weer. In Nederland schijnt het ook eind van de week iets beter te worden ... dus wie weet... geldt dat ook voor Spanje.
Sterkte, maar gelukkig lees ik tussen de regels door zeker dat jullie ook heerlijk genieten. Fijn, en we kijken nu al uit naar jullie volgende update!
Liefs, Heleny -
23 April 2012 - 20:23
Trudie En Nel:
Hoi Magda en ineke.
Magda je weet hoe ik met computers ben maar ga toch een poging doen om te reageren.we lezen de reis verslagen vol bewondering en verwondering.We lezen veel over slecht weer en over mooie ontmoetingen.Jullie kaart is aangekomen op het werk en de bosatlas hebben we er ook al bij gehaald.we wensen jullie beter weer toe en geniet ervan.
Trudie en nel -
23 April 2012 - 22:04
Henk En Diny P.:
Lieve Magda en Ineke,
Wat een verhalen in 1 keer! Haast teveel om te kunnen bevatten. We hebben veel respect voor jullie, want zulke weersomstandigheden verwacht je toch niet in Spanje?!! Fijn dat jullie je steeds weer optrekken aan zoveel kleine dingen van elke dag (in feite grote dingen!)
Volgende week doen wij een weekje Terschelling en hopen (net als jullie wellicht) op mooier en warmer weer. Ook reizen we ondertussen met jullie mee en wensen jullie alle goeds: beterschap voor Ineke, mooier weer en lekker(der) eten.....en nog veel meer! Liefs en hartelijke groeten van ons. -
24 April 2012 - 07:46
Tilly En Diny:
Wat een camino beleven jullie. Al het slechte weer voor het Spaanse voorjaar lopen jullie op! Dat jullie met al jullie sportieve ervaringen al wisten was Afzien is, zal peanuts zijn, met wat jullie nu doormaken! Petje af voor jullie immer positieve kijk en doorzettings vermogen!
Veel warme knuffels. (misschien verwarmt dat iets?!) -
24 April 2012 - 12:21
Peter:
Even mijn nieuwe iPad proberen.. Hij werkt, verder.. Wat een weer, wat een weer.. En ik denk aan je Ineke, bij al die ongewilde aandacht.. -
24 April 2012 - 12:37
Leny Halvemaan:
Hoi Ineke en Magda,
Ik heb met een kop thee in de hand jullie reisverslag gelezen. Wat een avonturen beleven jullie zeg! Klopt het dat jullie met heel veel pegrims onderweg zijn en ook telkens dezelfde tegenkomen. Dat moet toch wel een groot gevoel van verbondenheid geven.
Ik begrijp uit jullie verhaal, dat jullie hele leuke oevrnachtingsplaatsen tegenkomen, die niet altijd even warm zijn, maar wel gezellig en gastvrij. Hier gaat alles zijn gangetje, we zijn heel druk met de voorbereiding van het forum, dat er nu snel aan zit te komen. nienke gaat a.s. vrijdag naar new Zeeland, kennismaken met dean oudes van Rick. Ook in alkmaar is het koud en regenachtig, dat is de enige overeenkomst met de plek waar jullie nu zijn. Ik hoop, dat jullie een goede pelgrimstocht mogen hebben met toch nog lekker veel zon en warme temperaturen. en tot schrijfs, liefs Leny en ook van Heleen -
24 April 2012 - 19:16
Ria Ettes:
dag meiden,
ja het weer heb je niet in d ehand, maar de goden/godinnen hadden jullie wel wat beter mogen bedelen. en dan nog verkouden ook. Jullie hebben al gelezen dta he thier ook niet echt lente is. Ik hoop dat het aan het eind van de week ook hier beter wordt, want ik ga een weekend naar Limburg en wil graag fietsen. De zorg om mij schoondochter is wat minder. Operatie si uitgesteld tot later dit jaar. Manu en Wessel mogen genieten van hun mooie dochter Evy.
Lieve vrouwen, geniet ondanks alles van het wandelen, van elkaar en van de omgeving.
groet,
Ria -
25 April 2012 - 16:59
Wout:
In dit kikkerland denk je dat het in Spanje altijd zomer is, nee dus.
Ik leef met jullie mee wat betreft nat regenen en wind.
Zaterdag Ronde van NH gefietst nat en koud
Maar nu komt er hier warmte uit het zuiden die waarschijnlijk bij jullie vandaan komt. Veel zon toegewenst.
Wout -
25 April 2012 - 16:59
Wout:
In dit kikkerland denk je dat het in Spanje altijd zomer is, nee dus.
Ik leef met jullie mee wat betreft nat regenen en wind.
Zaterdag Ronde van NH gefietst nat en koud
Maar nu komt er hier warmte uit het zuiden die waarschijnlijk bij jullie vandaan komt. Veel zon toegewenst.
Wout -
26 April 2012 - 14:35
Johan:
Hoi Filomena en Magda,
(Hoe klinkt dat?) Toch wel heel apart!?
Kon hij niet gewoon je naam uitspreken? Opmerkelijk. Weer een prachtig en lang verhaal, leuk om het zo van dag tot dag te volgen, als ik nu bij Moe kom gaat meteen het boek open en kijken we weer even op welke hoogte en afstand jullie nu ongeveer zitten, zo is het ook wat visueler te volgen. Een schrale troost is het om te weten dat het nog steeds in een groot deel van West-Europa erg onstuimig en van tijd tot tijd slecht weer is! Afgelopen weekend kreeg ik van Cinta uit Engelberg, Zwitserland nog een bericht dat er zelfs nog bijna een meter verse sneeuw gevallen is en dat aan het eind van het seizoen, komende week gaan de officiele pistes dicht, terwijl de condities zeer goed zijn!? En dat eind April!? Dan heeft het kaarsje nog niet veel geluk gebracht, dan zal het vast wel een roomse kerk geweest zijn, denk je niet!? Ik heb wel enorm respect voor jullie positieve instelling om tot met weer en wind door te blijven gaan! Chapeau!! Ik was waarschijnlijk nu wel een keer in de bus of de trein gestapt!
Heel veel suc6, met jullie vervolg van de trip en geniet van de vele ontmoetingen tijdens de reis want daar beleef ik zelf ook altijd veel plezier van, afgelopen weekend waren er nog mensen in Purmerend die ik op de boot ontmoet hebt in Australie naar de Whit Sunday Islands, en hebben we weer even aan de hand van foto en video weer wat beelden terug zitten kijken en dan begint het meteen weer te kriebelen!?
Groetjes, Johan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
