mist
Door: ineke en magda
Blijf op de hoogte en volg magda
26 September 2015 | Nederland, Alkmaar
Ja, hier zijn we alweer want soms zijn de dingen niet wat ze lijken. Het hotel waar we vandaag logeren adverteert met was service. Leek ons heel praktisch en dus was ongeveer alles vies. Helaas, het hotel stuurde ons naar de openbare wasserette en terwijl de was in de droger zit vertel ik even over onze avonturen van vandaag.
Het was maar een kilometer of twaalf van Cee naar Finisterre. Het boek belofde Magda prachtige uitzichten onderweg maar helaas, toen we vertrokken was de mist zo dik dat ik de druppels op mijn gezicht kon voelen. Wel was er weer een mooi belevingspad, klimmen, stenen onder mijn voeten en direct naast me een volledig met mos begroeide rots. We dronken koffie op een terras waar naar goed spaans gebruik de radio schetterde en het geluid van de tv die binnen aan stond goed hoorbaar was. Net om de hoek zou Kaap finisterre voor het eerst zichtbaar moeten worden. Er bleek alleen mist. Aan de plaatsjes waar we doorheen trokken was te merken dat het hier steeds toeristischer werd. Camping, kajakverhuur, kamers ook al te huur en aan het begin van finisterre zelfs een aankondiging van cruises om dolfijnen te spotten of de zonsondergang te zien. Wel hoorden we geregeld de zee en we liepen een stuk langs het strand, maar daar joeg de opkomende vloed ons weg. Er lagen mooie grote schelpen, dus we gaan er vast nog wel even heen. Hier blijven we namelijk minstens twee nachten, misschien wel drie.
magda gaat verder.
dat hangt zeker af van het weer, als het mistig blijft dan trekken we verder, maar als het lichter wordt of wie weet zelfs de zon doorbreekt, er was ons wel zonnig weer beloofd, dan vinden we het vast de moeite waard om naar de kaap te lopen en daar op een rots te gaan zitten en van het uitzicht te genieten.( we gaan zeker naar de kaap morgen , ook als het mistig is).
al lopend in de mist zei ik tegen ineke; het is ook wel symbolisch, we lopen naar finisterre, wat letterlijk het eind van de wereld betekent en ook is het een gebruik om hier bv je schoenen of je vieze kleding te verbranden, en zo een nieuw begin te maken.
maar dat nieuwe , onbekende wat in de verte ligt is met recht in nevelen gehuld, door mist versluierd, en ik merkte dat die symboliek ook letterlijk betekent dat je je realiseert dat je nooit weet wat er in de verte ligt en wat er in de toekomst op je pad komt en misschien is dat maar goed ook!
vertrouwen hebben , blijft toch een lastige opgave.
bedankt voor jullie reacties, dat geeft het basale leven een extra dimensie.
liefs magda en ineke.
Het was maar een kilometer of twaalf van Cee naar Finisterre. Het boek belofde Magda prachtige uitzichten onderweg maar helaas, toen we vertrokken was de mist zo dik dat ik de druppels op mijn gezicht kon voelen. Wel was er weer een mooi belevingspad, klimmen, stenen onder mijn voeten en direct naast me een volledig met mos begroeide rots. We dronken koffie op een terras waar naar goed spaans gebruik de radio schetterde en het geluid van de tv die binnen aan stond goed hoorbaar was. Net om de hoek zou Kaap finisterre voor het eerst zichtbaar moeten worden. Er bleek alleen mist. Aan de plaatsjes waar we doorheen trokken was te merken dat het hier steeds toeristischer werd. Camping, kajakverhuur, kamers ook al te huur en aan het begin van finisterre zelfs een aankondiging van cruises om dolfijnen te spotten of de zonsondergang te zien. Wel hoorden we geregeld de zee en we liepen een stuk langs het strand, maar daar joeg de opkomende vloed ons weg. Er lagen mooie grote schelpen, dus we gaan er vast nog wel even heen. Hier blijven we namelijk minstens twee nachten, misschien wel drie.
magda gaat verder.
dat hangt zeker af van het weer, als het mistig blijft dan trekken we verder, maar als het lichter wordt of wie weet zelfs de zon doorbreekt, er was ons wel zonnig weer beloofd, dan vinden we het vast de moeite waard om naar de kaap te lopen en daar op een rots te gaan zitten en van het uitzicht te genieten.( we gaan zeker naar de kaap morgen , ook als het mistig is).
al lopend in de mist zei ik tegen ineke; het is ook wel symbolisch, we lopen naar finisterre, wat letterlijk het eind van de wereld betekent en ook is het een gebruik om hier bv je schoenen of je vieze kleding te verbranden, en zo een nieuw begin te maken.
maar dat nieuwe , onbekende wat in de verte ligt is met recht in nevelen gehuld, door mist versluierd, en ik merkte dat die symboliek ook letterlijk betekent dat je je realiseert dat je nooit weet wat er in de verte ligt en wat er in de toekomst op je pad komt en misschien is dat maar goed ook!
vertrouwen hebben , blijft toch een lastige opgave.
bedankt voor jullie reacties, dat geeft het basale leven een extra dimensie.
liefs magda en ineke.
-
26 September 2015 - 19:00
Anja Dijkstra:
Hoi, ik liep vandaag in en om Elburg. Mooie tocht. Afstand 25 km. Kleding, korte broek en t shirt. Weer was prima dus. Op het eind een nattig stukkie door een weiland met schapen en Slufterachtige bruggetjes (lees:wiebelig) en natuurlijk trapte ik in een poel met schapenshit. Flats, mijn kuiten zaten eronder. Schoongepoetst met een dotje gras. We starten in een kloostertuin, liepen langs een pelgrimshut en ook nog door het Tempelpad! Ik ben goed bezig. Liefs, Anja -
27 September 2015 - 00:09
Koos:
Ik volg jullie heus. Kan nu pas reageren. Wat een tocht zeg, met echt Hollands weer; regen, zon , mist, waar twee optimische meiden zich niet door laten intimideren. Wat een leuke ontmoetingen onderweg. Ik vind het erg stoer al die tochten.
Hou de moed erin, blijf goed communiceren, dan halen jullie zeker je doel.
Succes verder, liefs -
30 September 2015 - 12:36
Tante Corrie:
Hallo meiden Weer met plezier jullie verslag gelezen. Wat ik ook zo goed vind: jullie leggen zo makkelijk contact met andere mensen. Is ook wel een voorwaarde denk ik om maximum plezier te halen uit deze stoere kilometers. Ik blijf jullie heel graag volgen. Ben voor een ziekenhuisopname
(hersteloperatie heup) even uit beeld. Verwacht dus van mij even geen reactie.
Prettige voortzetting van deze prachtige voetreis. gr tante Corrie -
02 Oktober 2015 - 00:53
Johan:
Hallo, afgelopen weekend heb ik met mijn reismaatje van Uganda op Texel gelogeerd, hij heeft al veel uithoeken van de wereld gezien maar was nog nooit op een van de Waddeneilanden geweest!? We hebben het prima getroffen, geen mist maar een strak blauwe lucht en achter glas op het strand leek het bijna zomers. Dit verhaal is alweer van ff geleden, maar een drukke werkweek zorgde er weer voor dat er weinig tijd overblijft voor de andere zaken, vandaag een extra dagje vrij en nog even van het bijzonder mooie weer in Purmerend genoten. Via fb las ik deze week dat jullie de eindstreep hebben bereikt en dat de reis naar huis al bijna aanstaande is! Vast een hele goede reis en was leuk om weer de verhalen te volgen, al denk ik toch dat een dergelijke trip niet voor mij is weggelegd. Nogmaals een hele goede reis naar huis en hopelijk in alle goede gezondheid tot volgende week!
Johan
(en vergeet dit keer niet je wandel stokken mee te nemen, KLM vliegt niet naar Santiago dus dat wordt dit keer een stuk lastiger!?)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
